زهره شهبازی - کارشناس ارشد معماری / دانشکده هنر و معماری دانشگاه یزد ،

نابسامانی و اغتشاش حاکم بر نماهای شهری به مرز شکننده ای رسیده است.به گونه ای که با نگاهی هر چند اجمالی به سطح ساختمان های شهرها این آشفتگی نمایان و آزاردهنده است.از آنجا که نما یکی از موثرترین و پرنوسان ترین عناصر تأثیرگذار بر کیفیت بصری بنا و در نتیجههویت فضاهای شهری است، می توان بحران هویت مکانی عصر حاضر را در نتیجه ی همین بی توجهی به نماهای شهری و بوم هر منطقه دانست،که به از دست رفتن تدریجی شخصیت متمایز شهرها منجر گردیده است.این در حالیست که در گذشته شهرها هر کدام صاحب لباس و شخصیتی بودند ،که هویت آنها را از یکدیگر متمایز می ساخت.همان لباسی که شهر یزد را از اصفهان،اصفهان را از شیراز و شیراز را از تهران قابل شناساییمی نمود. در حال حاضر یکی از اقدامات صورت گرفته جهت کاهش اغتشاشات نماهای شهری طرح یکسان سازی جداره ها می باشد ، از جمله ی این شهرها، شهرهایی همچون اصفهان و یزد را می توان نام برد.پژوهش یاد شده به روشتحلیلی _کاربردی است و در حوزه مطالعات میدانی روش پیمایشی با ابزار گردآوری داده به صورت مشاهده میباشد ،که در قالب مطالعه ای کاربردی، به بررسی شاخص های هویت مکانی می پردازد .در این پژوهش بر اساس تحلیل و بررسی محور چهارباغ اصفهان به عنوان نمونه ی موردی ،نقاط ضعف و قوت طرح یکسان سازی مورد تحلیل قرارداده شده و در انتهای این پژوهش با استفاده از نتایج حاصل از نقد و بررسی به ارائه راهکارهای بومی سازی نماهای شهری به منظور دستیابی به هویت مکانی پرداخته شده است .

بومی سازی،نماهای شهری،هویت مکانی