معصومه یاری ایلی - دانشجوی کارشناسی ارشد ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی
رضا فهیمی - عضو هیئت علمی گروه ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحدساوه

شاهنامه ی فردوسی اثری است سترگ که حقایق ناشناخته ی زیادی را پیرامون آیین های زندگی گذشتگان ما در خویش جای داده است. یکی از این حقایق زیبا رعایت حقوق بشر درجنگ هاست.با توجه به این امر که بخش عظیمی از شاهنامه توصیف صحنه های نبرد ایرانیان است .بدون تردید ملازمات نبرد از جمله نحوه ی رعایت حقوق بشر در آن به خوبی مشهود است. بررسی این امر می تواند راه گشای شناخت هر چه بیشتر تمدن ایرانی شود.این پژوهش سعی برآن دارد تا ابتدا به تعریف جنگ و حقوق بشر پرداخته و سپس طی یک طبقه بندی , با نام بردن اصول و موازین حقوق بشر در شاهنامه در تعریف هر یک ازآن ها کوشش نماید.سپس برای هر یک از این موازین مثال هایی با انطباق بر شاهنامه آورده شده و در یک نتیجه گیری کلی زوایای پنهان این اصل مهم در شاهنامه را روشن تر بیان سازد.

حقوق بشر،جنگ،شاهنامه فردوسی