بهنام طالبی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز
محرمعلی هاشمی - دانشجوی دکترای مدیریت آموزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تبریز

در عصر انفجار دانش، توسعه فناوری اطلاعات یک نیاز ضروری برای کارآمدی نظام آموزشی است و لازمه ی تأثیرگذاری فناوری های نوینف تحول در فرهنگ یاددهی- یادگیری است اما کاربرد آن در آموزش نباید تعاملات انسانی را مخدوش کند. امروزه در اکثر کشورهای پیشرفته برنامه های ملی به منظور به کارگیری فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش ایجاد شده و فناوری اطلاعات و ارتباطات نه تنها محتوای آموزشی را در جامعه تغییر داده، بلکه روش های فراگیری را هم متأثر ساخته است. دراصل (MIS) یا سیستم های مدیریت اطلاعات به کاربرد رایانه و سیستم های اطلاعاتی در تجارت و توسعه مؤسسات و (EMIS) یا سیستم های مدیریت اطلاعات آموزش به کاربرد رایانه و سیستم های اطلاعات مدیریت در فرایند تولید نیروی انسانی دانشمند و دانا می پردازد. فناوری اطلاعات می تواند شرایط آموزش را از حالت معلم محور به دانش آموز محور تغییر شکل دهد و یادگیری اکتشافی را ترغیب نماید. یافته های پژوهشی حاکی از آن است که برای موفقیت سیستم های مدیریت اطلاعات آموزش و در راستای هوشمند سازی مدارس، دولت باید با کمک گرفتن از مؤسسات مردم نهاد، با اتخاذ سیاست های صحیح و حمایت از برنامه ریزی و مدیریت منابع آموزشی، داده ها و اطلاعات با کیفیت تولید کند. زیرا با عملکرد خوب EMIS می توان از دستیابی به اهداف ملی برای ارائه آموزش با کیفیت، که پایه و اساس تسهیل رشد اقتصادی وتوسعه پایدار است اطمینان حاصل کرد. دولت همچنین باید کیفیت دادهها و اطلاعات را به منظور افزایش نظارت و ارزیابی بخش های آموزش و پرورش، برای نیل به اهداف در نظر گرفته شده به دقت کنترل نماید. هوشمندسازی مدارس به دلیل کمبود اعتبارات آموزش و پرورش در این بخش و عدم باور برخی از مدیران به قابلیت های مدارس هوشمند و اطلاعات ناقص اولیاء دانش آموزان از سیستم های مدیریت اطلاعات و آموزش و ضریب نفوذ پایین اینترنت در برخی مناطق، مطلوب نیست و این امر مداخله ی جدی دولت و مؤسسات خیریه و سازمان های مردم نهاد را به منظور کمک در تجهیز و فرهنگ سازی استفاده از فناوری های روز برای تحقق مدارس هوشمند جهت تربیت انسان هایی با هوشمندی بالا می طلبد.

سیستم های مدیریت اطلاعات، سیستم های مدیریت اطلاعات، آموزش، هوشمندسازی مدارس