زهره هادیانی - استادیار ، عضو هیئت علمی جغرافیا و برنامه ریزی شهری ، دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی محیطی ، دانشگاه سیستان و بلوچستان
وحیده بیگلری پور - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری ، دانشکده جغرافیا و برنامه ریزی محیطی ، دانشگاه سیستان و بلوچستان

شهر به عنوان بستر زیست انسان شهر نشین ، نیازمند تامین استانداردهایی است که در یک نگاه می توان آن را استانداردهای کیفیت زندگی نامید. کیفیت زندگی یکی از عواملی است که امروزه در مطالعات برنامه ریزی شهری جایگاه ویژه ای دارد و ضمن دارا بودن ابعاد عینی و وابستگی به شرایط عینی و ذهنی و در نهایت به تصورات و ادراکات فرد از واقعیت های زندگی بستگی دارد .امروزه کیفیت زندگی هدف اصلی تمام برنامه ریزی ها می باشد که توسط برنامه ریزان و اندیشمندان تهیه می شود وجود مشکلاتی مانند ضعف منابع درامدی ، فقدان وسایل حمل و نقل عمومی و خصوصی ، موقعیت های شغلی نامناسب ، مشکل مسکن ، مشکلات ناشی از نابرابری های اجتماعی و... باعث شده است که محله های شهری ما را با چالش های رو به رو شوند . هدف اصلی این تحقیق بررسی و تحلیل مفهوم کیفیت ذهنی زندگی در محله ولی عصر شهر سیرجان است ، روش تحقیق توصیفی – تحلیلی مبتنی بر استفاده از پرسشنامه و جامعه آماری 70 نفر، برای تحلیل از نرم افزار SPSS و روش همبستگی پیر سون استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که بین میزان درآمد و شاخص اجتماعی در منطقه مورد مطالعه با سطح معناداری محاسبه شده (0/01) از سطح معناداری مورد نظر (0/05) کوچکتر می باشد رابطه معنی دار است یعنی اینکه افزایش میزان درآمد باعث افزایش میزان رضایت مندی شهروندان از شاخص اجتماعی کیفیت زندگی می شود و در نهایت باعث ارتقاء کیفیت زندگی شهری می شود و نیز بین جنسیت ، سن ،مالکیت و شاخص اجتماعی کیفیت زندگی شهری رابطه معناداری وجود ندارد.

کیفیت زندگی ، شاخص اجتماعی ، برنامه ریزی ، محله ولی عصر ، شهر سیرجان