زهرا عسگری - دانشجوی کارشناسی ارشد ارتباط تصویری، دانشکده هنر دانشگاه شاهد تهران
عبدالرضا چارئی - عضو هیئت علمی دانشکده ی هنر دانشگاه شاهد استان تهران شهر تهران

سرآغاز ساختار هندسی در طرحهای معماری را باید در تاریخ معماری ایران جستجو کرد، که با وجود چند هزار سال تاریخ و پیدایش، دهها مکتب این ساختار همواره وجود داشته است. استفاده از نقوش هندسی در مفهوم نمادین و فلسفی از نقشهای هندسی، متنوعی که در یک چارچوب مشخص به طور هماهنگ و مکمل قرار می گیرند تشکیل گره را می دهند ، که دارای معانی گسترده ای می باشد که نشان دهنده، نمادها، ارزشها، معنویات، فرهنگ وتمدن بشر را معرفی می کند. شکل های پیچاپیج هندسی با تکرار، تناسبات وابسته به یک نقش نوعی احساس نظم و هماهنگی به وجود می آورد. هر آلت گره(نقشمایه هندسی) دارای شکل خاصی است که بنا به شباهتش به اشیاء طبیعی و یا دست ساخته های بشر نامگذاری شده است؛ هنرمندان با الهام گرفتن از آن چه در اطرافشان وجود داشته و به دلیل تشابه آن نقش با شکل طبیعی یا مصنوعی، نام همان شکل را بر آن آلت گره (نقشمایه هندسی) نهاده اند. این مقاله با هدف بررسی همنواختی و شناسایی نقوش هندسی در مسجدالنبی ومسجد جامع قزوین تنظیم شده است و بہت دنبال پاسخ به سوالات و اهداف زیر است. ۱- شناسایی و تجزیه وتحلیل نقشمایه های مسجد جامع و مسجدالنبی قزوین. ۲- بررسی شباهت های نقوشی هندسی مسجدالنبی s جامع قزوین، گرد آوری این مطالب l استفاده 丸 اسناد و مدارک موجود و تنظیم آن به شیوہتوصیفی، تاریخی و تحلیل صورت گرفته است.

نقوش هندسی، آلت گره، مسجدالنبی، مسجد جامع قزوین