مریم افشین - کارشناسی ارشد مدیرتی و کارمند دانشگاه جامع علمی کاربردی مرکز اسلام آباد غرب خضراء
محمدسجاد رشیدپور - مدرس دانشگاه جامع علمی و کاربردی مرکز اسلام آباد غرب خضراء
آرش حیدری - مدرس دانشگاه جامع علمی کاربردی مرکز اسلام آباد غرب خضراء
بهرام رشیدی - کارشنای ارشد مدیریت بازرگانی

مدیریت دانش عبارتست از رسیدن به اهداف سازمان با استفاده بهینه از دانش و یا توانایی یک سازمان در استفاده از سرمایه معنوی، تجربه و دانش فردی و دانش دسته جمعی به منظور دستیابی به اهداف خود از طریق فرایندی شامل تولید دانش تسهیم دانش و استفاده از آن به کمک فناوری به عبارتی روشی سیستماتیک برای تشخیص سازماندهی و به اشتراک گذاشتن دانش در سازمان است که می تواند در نهایت به تولید دانش بیشتر در سازمان نیز منجر گردد امروزه مدیران ارشد سازمانها دریافته اند که سرمایه های دانشی در سازمان از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است و می بایست توان زیادی را برای مدیریت سرمایه های دانشی و دانش نهفته در فرایندهای سازمان خود صرف کنند. از طرفی، گاه فرایندهای سازمان از کارایی کافی برخوردار نبوده و مدیران را به اندیشه های چون مهندسی مجدد فرایندها جهت اصلاح مکانیسمهای و فرایندی های سازمان خود وا می دارند حال باید دانست که بین مدیریت دانش و مدیریت تغییر فرآیند مهندسی مجدد کدامیک باید در اولویت کار قرارگیرند که در این مقاله این موضوع مورد بررسی قرار گرفته است.

مدیریت دانش، مهندسی مجدد، مدیریت تغییر فرآیند، سازمان