جعفر آهی - مدیریت دولتی-تحول

این پژوهش با هدف بررسی اثر آموزش مهارت های تقویت خصوصیات فردی و درونی موثر بر سبک های تصمیم گیری عقلایی، شهودی، اجتنابی، وابسته و آنی انجام شده است .تصمیم گیری به عنوان جوهره اصلی فعالیت های مدیران در تمامی وظایف آن ها از اهمیت به سزایی برخوردار است. مدیران سبک تصمیم گیری خود را با توجه به عوامل مختلف فردی، سازمانی و محیطی انتخاب می کنند. هدف اصلی این تحقیق بررسی رابطه بین سبک های تصمیم گیری مدیران سازمان های دولتی در راستای بررسی روایی سازه پرسشنامه سبک های عمومی تصمیم گیری می باشد. بر این اساس تعداد 55 نفر از مدیران سازمان های دولتی به عنوان افراد نمونه آماری انتخاب شده و 5 سبک تصمیم گیری عقلایی، شهودی، وابستگی، آنی و اجتنابی در بین آنها مورد بررسی قرار گرفته اند. داده های مربوط به سبک تصمیم گیری توسط پرسشنامه سبک تصمیم گیری جمع آوری شده است. با توجه به اینکه نتایج آزمون کولموگروف اسمیرنف نرمال بودن توزیع داده های مربوط به هر یک از سبک های - تصمیم گیری را تایید نموده، لذا آزمون همبستگی پیرسون جهت بررسی همبستگی بین هر یک از سبک های تصمیم گیری مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج نشان می دهند بین سبک های تصمیم گیری عقلایی و شهودی رابطه معنی دار منفی، بین سبک تصمیم گیری عقلایی و سبک تصمیم گیری اجتنابی وبین سبک تصمیم گیری شهودی و سبک تصمیم گیری آنی رابطه معنی دار مثبت وجود دارد. هم چنین بین سبک تصمیم گیری اجتنابی و هر یک از سبک های تصمیم گیری وابستگی و آنی در این بررسی رابطهمعنی دار منفی به دست آمد. در این بررسی رابطه معنا داری بین هر یک از سبک های تصمیم گیری و دو ویژگی جمعیت شناختی سابقه خدمت و تحصیلات مدیران به دست نیامد.

سبک های عمومی تصمیم گیری، سبک تصمیم گیری عقلایی، سبک تصمیم گیری شهودی،سبک تصمیم گیری وابستگی، سبک تصمیم گیری آنی، سبک تصمیم گیری اجتنابی