محسن کاظمی - فارغالتحصیل کارشناسی بیابانزدائی دانشگاه تهران، تهران، ایران
سادات فیض نیا - استاد دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، تهران، ایران
حسن خسروی - استادیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، تهران، ایران
حمید مصباح - مربی پژوهشی مرکز تحقیقات منابع طبیعی استان فارس، شیراز، ایران

دریاچه ها از مهمترین عرصه های زیستی در جهان هستند. در سالهای اخیر روند کاهشی سطح آب دریاچه ها، حساسیت رسوبات به فرسایش بادی و تولید گرد و غبار از سطح آنها را افزایش داده است. دریاچه مهارلو یکی از مهمترین دریاچه های شور در استان فارس و کشور محسوب میشود. هدف از این پژوهش تعیین میزان غلظت گرد و غبار اطراف دریاچه مهارلو است. در این پژوهش با استفاده از 3 دستگاه میکروپنس (جمع آوری گرد و غبار) با نمونه بردارهای TSP و PM2.5 در اواخر مهر تا اواسط آبان با توجه به شرایط آب و هوایی مبادرت به جمع آوری گرد و غبار اطراف دریاچه شده است. نقاط قرارگیری دستگاه ها با توجه به شرایط استقراری، امنیتی، امکانات مورد نیاز و همچنین جهت وزش باد در اطراف دریاچه مهارلو در جهات مختلف در روستاهای سیف آباد، کمال آباد و کوهنجان تعیین شدند. نتایج نشان داد که غلظت گرد و غبار جمع آوری شده درکمال آباد با نمونه بردار PM و 2.5 TSP در مدت زمان 168 ساعت برابر با 37/5 , 28/6 میکروگرم بر متر مکعب دارای بیشترین مقادیر وزنی بوده است. غلظت گرد و غبار جمع آوری شده در نمونه بردار TSP , PM2.5 در ایستگاه سیف آباد دارای مقادیر 34/6 , 26 کوهنجان 22/1,14/1 میکروگرم بر متر مکعب است. با توجه به جهت وزش باد و افزایش فاصله از دریاچه مهارلو، میزان غلظت گرد و غبار جمع آوری شده در هر دو نمونه گیرکاهش داشته است. بنابراین دریاچه مهارلو در آینده مکان مستعدی برای تولید گرد و غبار در منطقه است.

دریاچه مهارلو، دستگاه میکروپنس، گرد و غبار، نمونه بردار. Tsp و pm2