عباس کاظمی - پژوهشگر مطالعات فرهنگی در پژوهشکد مطالعات فرهنگی و اجتماعی
محبوبه حاج محمدحسینی - کارشناس ارشد مطالعات فرهنگی و رسانه دانشگاه تهران

مقاله حاضر مطالعه ای است بر روی تحقیقات انجام شده در دپارتمان های مطالعات فرهنگی در ایران(پانان نامه ها و تحقیقات پژوهشگران) و مقالات دو مجله علمی- پژوهشی در حوزه مطالعات فرهنگی(تحقیقات فرهنگی و مطالعات فرهنگی و ارتباطات). پرسش های اصلی ای که مقاله حول آنها سامانگرفته است عبارت اند از اینکه مطالعات فرهنگی در ایران چگونه شرایط و امکان خزانش را باه تصویرکشیده است؟ آیا می توان گونه شناسی ای از انواع قرائت کنندگان از متن در ایران به دست داد؟ به طورخاص این پرسش برای ما اهمیت دارد که چه درکی از مخاطب در مطالعات فرهنگی ایرانی وجوددارد؟ و در نهانت هدف هدف محدودیت های تحقیقات مبتیی بر خوانش در ایران است.نتانج نشان داده است که مطالعات فرهنگی در آموزش عالی ایران، بیشتر تمایل داشته است از نوعیمخاطب فعال که مستمراً مقاومت می کند سخن بگوید و کمتر به عنصر ایدئولوژی و ناش قدرت دربرساختن مخاطب اشاره داشته است. درعین حال، مخاطبی که مطالعات فرهنگی آموزش عالی ایران ازآن پرده برداشته است، سوژه طبقه متوسط تهرانی است که عمدتاً دارای سرمایه فرهنگی بالاست. شکلدیگری از مخاطب که اخیراً تحقیقات از آن یاد کرده اند نه حول مقاومت، بلکه بیشتر حول لذت معنامی شود. مخاطب لذت طلب اساساً از الگوی هال خارج می شود و الگوی متفاوتی از مواجهه با متن را ابداع می کند.

مخاطب فعال، مطالعات خوانش، مقاومت، سوژه لذت طلب، مطالعات فرهنگی در ایران