فاطمه نجاتی - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحدعلوم و تحقیقات تهران ایران عضو هیئت علمی موسسه آموزش عالی غیاث الدین جمشیدکاشانی قزوین ایران

این مقاله به بررسی نقش مهندسی عمران و معمار درفرایند ساخت می پردازد و با بررسی کیفیت اموزش سازه ای به دانشجویان معماری درمدارس معماری ایران درپی رسیدن به تعاملی سازنده برای همسازی بین فضای معماری و سازه می باشد توجه عمیق به سازه ی ساختمان ها بصورت غیرقابل اجتنابی منجر به زیبایی خواهد شد مباحثه و گفتگو بین طراح و مهندس عمران درکشورایران عملا غیرممکن است که همین دوشعبه شدن معماری و سازه ضرر بسیارزیادی به معماری واردآورده است انقلاب صنعتی و به دنبال آن تخصصی شدن کلیه وظایف درمعماری معاصر ایران باعث انفصال فضا وسازه ازیکدیگر شده است و ازطرفی جدایی تئوری و عمل و عدم پرداختن به بخش سازه بطور جدی درمدارس معماری و ضعف آنها درتجزیه وتحلیل مسائل سازه ای شکاف بزرگ جبران ناپذیری ایجادنمودها ست دراین مقاله تلاش براین است که دوخویشاوند معماری و سازه زیبایی و استواری جدیدی را شکوفا کنند که موضوع اموزش درمدارس معماری سوالی است که این مقاله درپی پاسخگویی به آن می پوید

معمار /مهندس سازه /آموزش /طرح درس