آرش حسینی علمداری - مربی دانشکده عمران و معماری دانشگاه ملایر
معصومه عبدالملکی - دانشجوی کارشناسی دانشکده عمران و معماری دانشگاه ملایر

پارک ها به عنوان یک فضای عمومی شهری، دارای مراجعانی از قشرهای مختلف جامعه بوده و قرارگاهی رفتاری هستند که برخی فعالیت ها و الگو های ثابت رفتاری در آن انجام می گیرد. لذا لازم است این فضاها بر اساس نیاز های فیزیولوژی و روانی انسان ها طراحی و ساخته شوند و نیاز هایی همچون نیاز به زیبایی، نظم، یادگیری و درک و شناخت پدیده ها و سایر نیازهای اساسی را پاسخگو باشند. از دیگر سوی، گسترش جمعیت در شهرها، بیکاری، مشکلات اقتصادی، مدرنیته شدن جوامع، همگی باعث افزایش بزهکاری در جامعه و گسترش ناهنجاری های اجتماعی در فضای عمومی شهری ایران علی الخصوص پارک ها شده است. در تحقیق حاضر سعی شده با استفاده از مفهوم جدیدی به نام CPTED که هدف آن کاهش وقوع جرم و ایجاد حس امنیت در افراد به وسیله ی طراحی محیطی است، نقاط قوت و نقاط ضعف پارک سیفیه ملایر، مورد بررسی واقع گردد. نتایج حاکی از آن است که: این فضای عمومی و بااهمیت در شهر ملایر نیازمند فضاهای خدماتی و امکاناتی مانند سیستم روشنایی مناسب، کنترل دسترسی ها، افزایش نیمکت ها و... می باشد، تا بتواند به جذب بیشتر مراجعان به پارک و ایجاد حس امنیت در شهروندان، باعث کاهش وقوع جرم در این محیط گردد.

جلوگیری از جرم با استفاده از طراحی محیط، پارک سیفیه ملایر، CPTED