نجما اسمعیل پور - استادیار گروه شهرسازی دانشگاه یزد
سیدحجت موسوی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه یزد

رشد و گسترش شهرها در ابتدای قرن بیستم مشکلاتی را برای شهرها بوجود آورد. با توجه به مشکلات بوجود آمده، متخصصین شهری برای حل این مشکلات، روش منطقه بندی را مطرح کردند. این رویکرد تاکید خاصی بر نحوه استفاده از کاربری ها داشتند و کمتر به فرم و شکل توسعه می پرداختند. نظریه پردازان با مطرح کردن روش های گوناگون منطقه بندی، در پی تکامل بخشیدن به روش های منطقه بندی بودند. یکی از این روش های مطرح شده برای منطقه بندی، کدهای فرم بنیاد می باشد که در واقع به مانند حلقه ای بین برنامه ریزی و طراحی شهری عمل می کند. این کدها، فرم را در اولویت نسبت به عملکرد قرار می دهند و از این طریق سعی در خلق فضاهای مطلوب شهری دارند. بر این اساس، این پژوهش به بررسی چگونگی بکارگیری این کدها در ساماندهی شهرستان سنت لوسی در فلوریدا و در نهایت بیان نتایج آن و نحوه ارائه این کدها که می تواند راهنمایی برای برنامه ریزان و طراحان شهری باشد، پرداخته است. روش مورد استفاده در این روش توصیفی-تحلیلی می باشد. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان می دهد استانداردهای طراحی فضا براساس کدهای فرم بنیاد و مبتنی بر معیارهای تقدم فرم بر کاربری، اختلاط کاربری و توجه به فضای عمومی باعث شکل گیری فضایی با تنوعی از انواع ساختمان ها واختلاط کاربری ها بر اساس الگوی توسعه پیاده محور می گردد.

کدهای فرم بنیاد، ساماندهی، شهرستان سنت لوسی، فلوریدا