زهرا علی زاده - مربی علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، ایران
فاطمه دهقان - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه رازی کرمانشاه، ایران
الهام پروانه - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه رازی کرمانشاه، ایران
آذر پروانه - کارشناس ارشد مشاوره مدرسه، دانشگاه رازی کرمانشاه، ایران

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی افشای هیجانی نوشتاری بر خوش بینی بود.روش: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود . جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر ساکن در خوابگاه دانشگاه رازی بودکه در سال تحصیل 93-92 مشغول به تحصیل بودند. نمونه ها به روش تصادفی خوشه ای به جهت شرکت در پژوهش انتخاب شدند. پس از اجرای آزمون تجدید نظر شده جهت مندی زندگی، از بین افرادی که دارای کمترین میزان خوش بینی بودند تعداد 24 نفر انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش وکنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش شاملآزمون تجدید نظر شده جهت مندی زندگی بود.گروه آزمایش طی دو هفته، 42 تا 5 جلسه نیم ساعته، به افشای هیجانی نوشتاری پرداختند و گروه گواه به همین میزان به نوشتن درباره مسائلی که جنبه عاطفی کم اهمیتی داشتند پرداختند. سپس از اعضای هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد . تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون کواریانس انجام شد. یافته ها:یافته های حاصل از تحلیل کواریانس نشان داد که افشای هیجانی نوشتاری در افزایش میزان خوشبینی در دانشجویان مؤثر بوده است P<0/001 . نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت روش افشای هیجانی نوشتاری را به عنوان شیوه ای آسان ،کم هزینه، مؤثر و کارآمد با قابلیت کاربرد وسیع در افزایش میزان خوشبینی دانست

افشای هیجانی نوشتاری، خوشبینی، دانشجویان