سوده شاکری انارکی - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، گروه روانشناسی بالینی ، دانشکده علوم انسانی و علوم اجتماعی، واحد علوم و تحقیقات ، دانشگاه آزاد اسالمی، تهران ، ایران
حسن اسدزاده - دانشیار روانشناسی تربیتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
رحمت اله خوارزمی رحیم آبادی - مدیر مرکز اصلاح اختلالات یادگیری و رییس انجمن علمی آموزش و پرورش استثنایی استان گیلان.ایران

کودکان از همان روزهای اول زندگی به دیگران واکنش نشان میدهند. شکلگیری یک دلبستگی به حداقل یک شخص دیگر است. فرایند ایجاد این دلبستگی از یک دوره چهار مرحلهای میگذرد که نوباوه بیشتر بر روی یکنگاره یا یک شخص در محیط )معمولاً مادر یا جانشین مادر( تمرکز می کند. اگر این فرایند صورت نگیرد یعنی قبل از این که این فرایند دلبستگی شکل بگیرد، کودک از مادر یا از مراقبش جدا شود، شخص ممکن استمشکلات شخصیتی فاحشی را در ارتباط با دیگران برای اتکای زندگیش تجربه کند درست است که فرایند آغاز دلبستگی و شکل گیری آن دارای چهار مرحله است ولی باید لبول کرد که فرایند دلبستگی صرفا به این چند مرحله محدود نمی شود و تاثیراتش را در مراحل بعدی زندگی خود و در بسیاری از ابعاد زندگی وی خواهد گذاشت.

دلبستگی ، رابطه کودک ، مادر