طاهر علی محمدی - دانشیار، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه ایلام، ایران، (نویسنده مسؤول)
سمیه نوری - کارشناسی ارشد، دانشکده الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه ایلام، ایران

غنا با وجود ابهاماتی که در معنا و مقصود از آن وجود دارد، از جمله محرمات مورد اتفاق در میان فقهای امامیه به شمار می رود. از نظر اکثر فقهای امامیه، غنا عبارت از کشیدن صدا همراه با چهچهه و نشاط است. اشتغال به غنا موجب آسیب های متعددی بر فرد و جامعه می شود که می طلبد به لحاظ اهمیت موضوع و ابتلای بسیاری از افراد جامعه به آن، شناسایی و بررسی شوند. در پژوهش حاضر که با روش توصیفی تحلیلی صورت پذیرفته، ضمن بررسی ادله حرمت غنا و بیان دیدگاه فقها در خصوص مستثنیات آن، چنین به دست آمده است که اشتغال به غنا در پیدایش آسیب هایی نظیر نفاق، فقر، عدم استجابت دعا، محرومیت از رحمت خداوند، رواج فحشا و مواردی از این قبیل منشأ اثر می باشد و باعث از هم گسیختگی امت اسلامی می شود.

غنا، طرب، ترجیع، آثار منفی، آسیب ها