فاطمه رسولی جزی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان(خوراسگان)، گروه روانشناسی، اصفهان، ایران
فهیمه موسوی نجفی - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان(خوراسگان)، گروه روانشناسی، اصفهان، ایران

هدف از انجام این پژوهش، تعیین میزان اثربخشی کیفیت زندگی درمانی بر علائم روانی دانش آموزاندختر مقطع متوسطه دوره اول شهر اصفهان است. پژوهش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمونبا گروه کنترل بود. جامعه آماری تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم شهر اصفهان در سالتحصیلی 95-94بودند. روش نمونه گیری تصادفی ساده بود. از بین 100دانش آموز که به پرسشنامهعلایم روانی دراگوتیس(1973 )پاسخ دادند، تعداد 30نفر که بیشترین نمره را کسب نمودند انتخاب وسپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش در 5جلسه کیفیتزندگی درمانی شرکت کردند در حالی که گروه کنترل هیچ مداخله روانشناختی دریافت نکردند. سپسپس آزمون روی هر دو گروه اجرا گردید. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که در نمره های پس آزموناین دو گروه تفاوت معناداری وجود داشت. و نمره علائم روانی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل کمتربود ( p=0/001)با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت کیفیت زندگی درمانی بر کاهش علائم روانیدانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوره اول تاثیر معنی داری دارد

کیفیت زندگی درمانی، علائم روانی، دانش آموزان دختر