مهدی محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت امور شهری، دانشگاه فردوسی مشهد، مشاور امور شهری استاندار خراسان شمالی

مقدمه: یکی از عوامل اساسی که باعث کاهش کارایی کارکنان و از دست رفتن نیروی انسانی می شود عامل فرسودگی شغلی است که بهصورت واکنش های ناهنجار در برابر تعارض، ناکامی و فشارهای شغلی شروع می شود و تا جایی شدت می یابد که کارکرد شخص را مختلکرده و باعث بروز بیماری های روانی و جسمانی می شود. هدف اصلی از انجام این تحقیق بررسی رابطه میان فرسودگی شغلی و کاراییکارکنان حوزه خدمات عمرانی شهرداری های مناطق سه گانه شهر بجنورد است.روش تحقیق: روش مورد استفاده در این تحقیق از نوع کاربردی و توصیفی- پیمایشی از نوع مطالعه همبستگی می باشد که بر روی کلیه کارکنان حوزه عمرانی شهرداری های بجنورد انجام شد و تعداد 60 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده و با استفاده از جدولکرجسی و مورگان انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه فرسودگی شغلی مسلاچ و جکسون (1981) و کارایی کارکنانموسسه آمار تولز (1394) استفاده شد. فرسودگی شغلی شامل سه بعد خستگی هیجانی، شخصیت زدایی و احساس موفقیت فردی است وکارایی کارکنان شامل چهار بعد همسویی، سرعت در کار، تساوی و استفاده از امکانات می باشد.یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که بین فرسودگی شغلی کارکنان و کارایی کارکنان رابطه منفی و معناداری وجود دار (r=-0/658, p=0/05)، همچنین بین ابعاد کارایی کارکنان و فرسودگی شغلی رابطه منفی و معنادار است (p=0/05) و در نهایت نتایج نشان داد که بین ابعاد کارایی و ابعاد فرسودگی شغلی در سطوح معناداری کمتر از آلفا (α=0/05) رابطه منفی معناداری وجود دارد (p<0/05). نتیجهگیری: نتایج نشان داد که فرسودگی شغلی و کارایی کارکنان رابطه منفی با یکدیگر دارند، با افزایش فرسودگی شغلی کارکنان از میزان کارایی آنها کاسته می شود. در نتیجه مدیران باید کلیه زمینه های کاهش فرسودگی شغلی و افزایش کارایی کارکنان را فراهم کنند.نتیجهگیری: نتایج نشان داد که فرسودگی شغلی و کارایی کارکنان رابطه منفی با یکدیگر دارند، با افزایش فرسودگی شغلی کارکنان ازمیزان کارایی آنها کاسته می شود. در نتیجه مدیران باید کلیه زمینههای کاهش فرسودگی شغلی و افزایش کارایی کارکنان را فراهم کنند.

فرسودگی شغلی، استرس شغلی، کارایی کارکنان، ارزیابی عملکرد کارکنان، حوزه فنی عمرانی شهرداری