مصطفی ملایی نیا - دانشگاه سمنان
عبدالحسین حداد - دانشگاه سمنان
علی اصغر هاشمی - دانشگاه سمنان
محمد شریفی کیا - دانشگاه سمنان

در این پژوهش، به منظور بررسی افت سطح آب زیرزمینی در دشتسمنان، آمار 15 چاه پیزومتری در طی سال 1382 تا 1388 موردبررسی قرار گرفته است. در ابتدا داده های آماری جمع آوری، مرنبسازی و هیدروگراف های تراز آب ترسیم شده است. نتایج نشان می -دهد که حداکثر افت به میزان 9/3 متر در ایستگاه جنگلداری رخ داده است. درحالی که تراز سطح آب در محل چاه های سیلو و شرقفرودگاه، به ترتیب به اندازه 2/5 و 1 متر بالا آمده در حاجی آباد- خوربان و خرم آباد تغییر چندانی را تجربه نکرده است. در سایر ایستگاه ها که تقریباً 75 درصد سطح منطقه را دربر می گیرد تراز سطح آب 4/45 متر پایین رفته است. این امر نشان می دهد مقدار برداشت آب از منابع آب زیرزمینی در منطقه سمنان بیش از مقدار تغذیه در اثر نزولات آسمانی، برگشت آب آبیاری و ... است و شرایطحاکم بر منابع آب زیرزمینی منطقه سمنان بحرانی است. در نتیجه،مدیریت منابع آب هرچه بیشتر مورد توجه سیاست گذاران قرار گیردتا همگام با توسهه پایدار کشاورزی و صنعتی، نیاز آب جمعیتروزافزون منطقه را بتوان تامین کرد.

افت سطح آب زیرزمینی، دشت سمنان، هیدروگراف آب