جعفر انصاری - کارشناس ارشد مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
حمید جعفریه - استادیار دانشکده مدیریت ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

امروزه سازمان ها با تغییرات پیچیده و پرشتابی در عرصه جهانی روبرویند؛ بنابراین روی آوری به این مقوله تنها راه ادامه حیات سازمان ها در گستره رقابت بوده و بی توجهی به آن فرجامی جز شکست نخواهد داشت. چالش یک سازمان از آنجایی آغاز می شود که کارکنانی که خود اجرا گر تغییرند با انگیزه هایی گوناگون در برابر آن ایستادگی می کنند و اجرای فرایند تغییر را با مشکل روبرو می سازند. از سوی اندیشمندان راه کارهای گوناگونی برای کاستن از این مقاومت ها ارائه گردیده که یکی از این راه کارها مقوله مشارکت است که در این پژوهش به مقوله یاد شده با عنوان «بررسی ارتباط بین مدیرت مشارکتی و مقاومت کارکنان در برابر تغییر» پرداخته شده است. جامعه مورد بررسی «کارشناسان حوزه ستادی سازمان تأمین اجتماعی» است. پس از اینکه نرمال بودن متغیرهای پژوهش به وسیله آزمون کولموگروف–اسمیرنوف مورد تایید قرار گرفت با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون رابطه بین متغیرها و با استفاده از آزمون رگرسیون تک متغیره میزان شدت تأثیرگذاری آن ها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده گویای این است که بین مدیریت مشارکتی و ابعاد آن (مشارکت در هدف گذاری، تصمیم گیری، حل مسئله و تغییر و تحول سازمانی) با متغیر مقاومت در برابر تغییر رابطه منفی و معناداری وجود دارد. بنابراین می توان چنین نتیجه گرفت که هر اندازه مشارکت کارکنان در فرایند تغییر بیشتر باشد به همان اندازه از مقاومت آن ها در برابر تغییر کاسته خواهد شد که حالت عکس آن نیز حاکم خواهد بود.

تغییر؛ مقاومت در برابر تغییر؛ مدیریت مشارکتی