نسیبه دارابی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه علوم خاک، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
سیدمصطفی عمادی - استادیار، گروه علوم خاک، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
محمدعلی بهمنیار - استاد، گروه علوم خاک، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
فردین صادق زاده - استادیار، گروه علوم خاک، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

شوری خاک یکی از خطرهای جدی زیست محیطی است که باعث کاهش پوشش گیاهی و تخریب اراضی کشاورزی میشود. هدف اصلی از این تحقیق انتخاب مناسب ترین روش درونیابی برای تعیین پراکنش مکانی شوری خاک در منطقهای از اراضی شمال شهرستان بهشهر به مساحت 2000 هکتار می باشد.بدین منظور از روشهای،کریجینگ، وزن دهی عکس فاصله ) IDW (، شبیه سازی شرطی ) CS ( برای تعیین نقشه شوری خاک استفاده شد. تعداد 064 نمونهجهت آنالیزهای آزمایشگاهی از منطقه مورد مطالعه برداشت شد و از سه پارامترآماری میانگین خطا ) ME (، مجذور میانگین مربعات خطا ) RMSE ( و ضریب همبستگی انطباقی ) CCC ( برای ارزیابی روشهای ذکر شده استفاده گردید. نتایج نشان داد که روش IDW با توان 5 با حداقل ME و RMSE و حداکثر CCC به ترتیب 1/7و8/30 و0/626 دارای بیشترین دقت را در تهیه نقشه شوری خاک از میان روش های مورد مطالعه دارد. نتایح این بررسی نشان داد که روش CS بعد از روش IDW بیشترین دقت را در برآورد شوری خاک دارا بوده است

زمین آمار، کریجینگ، درونیابی، شوری خاک