مصطفی رحیمی - دانشیار، مهندسی مکانیک، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل
سعید گیلانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی مکانیک، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل

در این پژوهش، استفاده از سیستم کانال زیرزمینی هوا (مبدل حرارتی زمین به هوا) جهت تأمین شرایط آسایش حرارتی و بار برودتی موردنیاز فضاهای مسکونی در مناطق گرم و مرطوب مورد بررسی قرار گرفته است. هوا با استفاده از یک فن وارد کانال زیرزمینی شده و بعد از عبور از لوله ضمن کاهش دما وارد سیستم سرمایش تراکمی تبخیری می شود تا بازده سیستم بالا رفته و هوای خنک تری وارد فضای داخل ساختمان شود. مدل سازی ریاضی کانال زیرزمینی هوا با استفاده از روش های عددی انجام شده است. بررسی و مقایسه نتایج تحقیق حاضر با نتایج تجربی نشان می دهد که نتایج به دست آمده از دقت بالایی برخوردار است. در این مطالعه کانال زیرزمینی به صورت سه بعدی و در حالت ناپایا بررسی شده است. نتایج این بررسی نشان می دهند که با انتخاب مناسب این ابعاد و پارامترها می توان بازده سامانه را افزایش داد که این موضوع اهمیت پژوهش را نشان می دهد.

تهویه مطبوع، کانال زیرزمینی هوا، مبدل حرارتی زمین به هوا، منبع گرمایی، آسایش حرارتی