حجت الله آتش پنجه - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شوشتر،گروه معماری، شوشتر، ایران
زهرا پربین - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بهبهان، گروه معماری، بهبهان ،ایران
فرشاد دست داده - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بهبهان، گروه معماری، بهبهان، ایران

حملات هوایی به مناطق شهری، امروزه به عنوان یک روش معمول در تمامی جنگ ها شناخته می شوند؛ لذا ارائه برنامه هاییبه منظور کاهش اثرات ناشی از آن بر شهرها ضروری به نظر می آید. شهرسازی به عنوان یک دانش کاربردی، از طریق مداخله درابعاد مختلف شهرها، می تواند زمینه کاهش آسیب پذیی شهرها در محلات هوایی را فراهم آورد. امروزه با پیشرفت های صورت گرفتهدر فناوری تسلیحات و تجهیازت نظامی، ساختمان های شهری بیشتر در معرضی خطر تهاجم قرار گرفته است. از مهمترین عواملافزایش دهنده تلفات انسانی در حملات نظامی به مناطق شهری، شهرسازی غیراستاندارد و غیرمنطبق ساختمان ها با اصولی همچونمکان گزینی و جانمایی بهینه ساختمان، پراکندگی مناسب بنا، ردعایت اصول اختفا، استتار و فریب، درجه مرمت پذیی بالای ساختماندر ارتباط با پدافند غیرعامل است. آرایش فضاهای ساختمانی و نحوه ارتباط با پیرامون، امکانات ویژه ای را برای نجات جان افراد ایجادنمده و باعث بهبود عملکرد و کاهش آسیب پذیری آن می شود. این تحقیق با روش توصیفی- تحلیلی به دنبال بررسی نقش پدافندغیرعامل در برنامه ریزی ساختمان های عمومی شهری که نتایج کلی آن در راستای شهر ایمن، شهر قدرت و شهربازدارنده است. نتایجحاکی از آن است، فرآیند مناسب برنامه ریزی به منظور کاهش آسیب پذیری ساختمان های عمومی شهر را می توان شامل چهار مرحلهاصلی، تدوین اهدا، شناخت وضع موجود، تحلیل آسیب پذیری، تدوین راهبردها دانست.

ساختمان های عمومی شهری ، پدافند غیرعامل،استتار،اختفاء ،فریب