سیف الله صبوری - کارشناسی ارشد مدیریت ،دانشکده مدیریت،دانشگاه آزاد اسلامی تهران شمال،ایران
محمدرضا صبوری - دانشجوی دکترای شیمی تجزیه،دانشکده شیمی،دانشگاه آزاد اسلامی تهران شمال،ایران

محیط پیچیده و متغیر امروزی، سازمان ها را وادار به نوآوری و ایجاد تغییرات می کند. در حالی که مطالعات تغییر سازمانی نشان می دهند که اغلب، کارکنان با اجرای تغییرات در سازمان همکاری نمی کنند و در برابر آن مقاومت می کنند. در نتیجه مقاومت و عدم همکاری کارکنان منجر به عدم موفقیت برنامه تغییر در سازمان خواهد شد. تحقیق حاضر به بررسی میزان تأثیر علل مقاومت در سازمان بر روی مقاومت کارکنان در برابر تغییر سازمانی میپردازد و در این راستا میزان تأثیر شش متغیر ( اضطراب و پریشانی، دوری از ابهام، خوش بینی، گذشته نگری، منفی نگری، ارزشمندی، شادی و رضایت از خود) را بر روی مقاومت کارکنان در برابر تغییر سازمانی مورد بررسی قرار می دهد. از آنجا که پیوسته شوک ها یا ضربه های اقتصادی سازمان را تهدید می کند و رقابت ها در حال تغییر شکل هستند، در این میان سازمانی موفق است که به سرعت، تغییرات برنامه ریزی شده ای را با واکنش مناسب در این صحنه از خود نشان دهد و برای حفظ بقاء، خود را با تغییرات آینده سازگار کند. مسیر تغییر با فرهنگ سازی آغاز و با تثبیت و تمرکز بر پیاده سازی فرایند کاری در سازمان پایان می یابد . سازمان با توجه به شرایط، امکانات و اهداف خود تغییرات مورد نیاز را انتخاب می کند و برای اجرای آنها در سازمان، برنامه تغییر را طراحی می کند، با توجه به اینکه سازمان از انسان ها تشکیل می شود و کارشناسان تغییر سازمانی معتقدند که تغییر در سازمان از تغییر در نگرش انسان ها آغاز می شود. بنابراین اجرای موفقیت آمیز برنامه تغییر در سازمان در گرو تغییر نگرش کارکنان و آمادگی روانی آنان برای پذیرش و حمایت تغییرات می باشد . تفهیم و ترسیم چشم انداز جدید برای کارکنان، اقدامات مناسب مدیران ارشد جهت رفع بدبینی در بین کارکنان و ایجاد ارتباط با آنان برای موفقیت بیشتر برنامه در فرایند تحول امری ضروری است.

مقاومت کارکنان، تغییر سازمانی،.نگرش انسانی