معصومه اسماعیلی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت پروژه و ساخت دانشگاه تربیت مدرس،
محمدحسین صبحیه - هییت علمی گروه مدیریت پروژه و ساخت دانشگاه تربیت مدرس

با نگاهی گذرا به کلانپروژههای کشور متوجه اختلاف قابلتوجه اغلب آنها با برنامهریزی مبنا میشویم. ازآنجاییکه این مسایل از مشکلات همیشگی کلانپروژههای کشور میباشد، انتظار میرود تجارب زیادی طی این پروژهها اندوخته شده باشد. درحالیکه به کرات شاهد تکرار این مسایل در سایر پروژهها هستیم. طی بررسیهای صورتگرفته در یکی از پروژههای کلیدی یکی از سازمانهای کارفرمایی کشور، مشاهده شد عوامل پروژه آموزشهای حرفهای متناسب دیده و هریک تجارب ارزشمندی دارند؛ ولیکن بسبب نبود زیرساختها و فرهنگسازمانی مناسب و وجود مسایل کلان اقتصادی و سیاسی، این آموزشها نقشی جنبی پیدا کرده و امکان بهاشتراکگذاری تجارب میسر نمیباشد؛ درنتیجه تاثیر چندانی در رویکرد سازمان و پروژههای آن نمیگذارند. بنابراین در این پژوهش ابتدا به مروری بر مدلهای پیادهسازی مدیریتدانش در شرکتهای نفتی مطرح جهان و ایران پرداخته؛ سپس چالشهای پیادهسازی این فرآیندها را در این سازمان بررسی کرده و یکی از پروژههای مهم این شرکت بعنوان نمونهموردی بررسی میشود و نهایتا راهکارهایی برای اعمال موثر مدیریتدانش در سازمان و تبادل تجارب پیشنهاد میگردد. اهمیت پروژه از آن جهت است که بهدلیل مواجهشدن با شرایط تحریم، افزایش زمان قابلتوجهی داشته و طی این مدت افرادی بازنشسته شده یا پروژه را ترک کرده و یا به آن پیوستهاند. ازاینرو مستندسازی که یکی از فرآیندهای مدیریتدانش است، اهمیتی دوچندان مییابد. روش تحقیق این پژوهش بصورت میدانی و مصاحبه با عوامل پروژه بوده؛ و ازآنجاکه صنعتنفت بعنوان نبض اقتصادی کشور و یک صنعت راهبردی محسوب میشود، میتواند برای پروژههای مشابه راهگشا باشد.

مدیریت دانش، سازمان کارفرمایی، پروژه های نفتی، مستندسازی