سیدمحمدعلی میرفخرایی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تفرش

معماری همساز با اقلیم از مباحثی است که از گذشته بسیار دور در کشور ما و معماری ایران قابل مشاهده می باشد. نگاهی گذرا به پیشینه بومی سرزمین ایران حاوی تجربیات گرانبهایی است که مانند میراثی جاویدان در اختیار ماست. اوضاع اقلیمی از عوامل موثر در شکل دهی محیط های انسان ساخت می باشند که سرشار از تجارب و نمونه هایی است که نشان دهنده راح حل های بسیار دقیق و حساب شده در سازگاری فضاهای کالبدی شهرها با اوضاع اقلیمی است. عناصر شهری در هماهنگی با محیط طبیعی چهره ای خاص یافته اند و در بهره گیری از انرژی های طبیعی و مقابله با شرایط نامساعد و بسیار سخت اقلیمی کاملا موفق بوده اند. شهر قزوین در اقلیم سرد و کوهستانی ایران قرار دارد و با توجه به شکل گیری و ترکیب معماری بومی و سنتی منطقه، این واقعیت برای ما آشکار می گردد که خصوصیات اقلیمی منطقه به طور قابل ملاحظه ای در شکل گیری معماری شهری تاثیر بی بدیلی داشته است. در این مقاله سعی شده پس از شناخت منطقه قزوین از لحاظ اقلیمی و اب و هوایی به شکل معماری آن بپردازیم و در نهایت پیشنهاداتی برای معماری معاصر آن که همخانی کامل با اقلیم آن منطقه داشته باشد، نماییم.

معماری، اقلیم، قزوین، خلاقیت اقلیمی