محمدحسین جهانگیر - استادیار گروه انرژیهای نو و محیط زیست، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران
حسین یوسفی - استادیار گروه انرژی های نو و محیط زیست، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران
زهرا جوادزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی طبیعت، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران
میمنه خوش مشتریان - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی طبیعت، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران

امروزه اکو پارکها نقش اساسی در کاهش روند تخریب محیط زیست، افزایش آگاهی های مردمی و ارتقای شاخص هایتاثیرگذار بر محیطی که در آن زندگی می کنیم و در مقیاس وسیعتر کره خاکی ایفا میکنند. با توجه به رشد روزافزونجمعیت و افزایش توان بالقوهی حضور انسان در محیط طبیعی می توان اینگونه بیان کرد که بدون وجود برنامه ریزی هایعملگرای جدید و متناسب و بر پایه ی دانش زیستی و علمی و با توجه به توان محیط موجود، نمی توان انتظار دستیابیبه توسعه پایدار را در ذهن پرورانید. توسعه هایی که نیازمند برنامه ریزی، عملکرد مناسب، پیش بینی نتایج و در نهایتجمع بندی آن می باشد. در واقع اکوپارک محیطی است که در آن فعالیت های تفرجی همگام با شناسایی و چگونگی برخوردبا مسایل زیست محیطی از جنبه های گوناگون آموزش همگانی صورت می گیرد. با توجه به زمینه ها و روند توسعه در کشورو با توجه به مشکلات زیست محیطی موجود و نیز تاثیرات ازدیاد جمعیت و رشد پرشتاب فناوری و در پی آن افزایش مصرفو تولید انواع زباله و پساب های خانگی و صنعتی ضرورت طراحی و اجرای اکوپارک ها اجتناب ناپذیر دیده میشود. بنابراینبا تکیه بر قابلیت های موجود و کاربردهای مفید اکوپارک، تاسیس اینگونه فضاهای تفرجی- زیست محیطی شهری برایحرکت در جهت توسعه پایدار شهری لازم بودهاست. در پژوهش پیشرو در مجموع میتوان پارک جنگلی لویزان را بستریطبیعی و دست نخورده با گونه های درختی دستکاشت و غیر بومی تحلیل نمود که در فرآیند توسعه شهری در آستانه یتغییر کاربری برای استفاده شهری است، مهمترین نیاز این بستر طبیعی برنامه ریزی برای گذر از شرایط موجود به استفادهشهری می باشد.

اکوپارک، انرژی های نو، توسعه پایدار، پارک های اکولوژیک، منظر شهری پایدار