سیروان تاب - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری ،دانشگاه آزاد اسلامی
فرزین چاره جو - عضوهییت دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج

امروزه فرایند سریع شهرنشینی وتسلط سواره برپیاده وعدم توجه به ارتقای کیفیت محیط به ویژه درنواحی شهرهای ایرانی مشهوداست شرایط پیچیده زندگی امروز سبب پیچیدگی مسایل شهری شده ومفهو بسیاری از فضاهای شهری رادگرگون ساخته است. تنها مفهومی که ازعرصه های عمویم شهری به جای مانده، مسیرهایی برای ارتباط فضاهای خصوصی است که اهمیت بیش ازاندازه سرعت، تکنولوژی وزمان، انسان معاصر رابه حرکت سریع ماشینی دربین فضاهای خصوصی ترغیب می کند. نادیده انگاری ارزشهای اجتماعی، فرهنگی و هویتی نهفته درفضاهای شهری ، بی توجهی به ارتقای کیفیت های محیطی درفضاهای شهری وکیفیت های موثردرپیوندها وجابجایی های شهری وتاکیدصرف برادراک ذهنی طراحان شهری یا معماران، سبب شکل گیری فضاهای مردم گریز درساختار شهری شده است که توانمندی موردانتظار رانخواهدداشت تا محیطی پاسخگو ومنعطف دربرابررفتارهای شهروندی باشدنوع این تحقیق توصیفی تحلیلی است ونحوه گردآوری داده هابرمبنای مطالعات کتابخانه ای است.دراین پژوهش باتوجه به اینکه ارتقای کیفیت های محیطی به عنوان راهکار ارتقای حیات شهری مدنظراست،سعی برآن شده که با جستجوی روابطی منطقی میان سطح شاخص سرمایه اجتماعی وکیفیت های محیطی، بتوان با رایه رویکردی شهرسازانه ازسرمایه اجتماعی، آن رابه عنوان ابزاری عملیاتی درنواحی شهری به کاربست. درنهایت پس ازتبین مفاهیم ومتغییرهای که درایجادکیفیت محیط وفضاهای اجتماع پذیرگذارهستند به ارایه راهکارهای اجرایی درراستای هداف تحقیق می پردازد.

فضا، فضای اجتماع پذیر، کیفیت محیط، میدان گاه