احسان نوری - کارشناس ارشد مشاور راه گستراندیشان، تهران، ایران
امین دولت پور - دانشجوی دکتری دانشگاه تهران، کارشناس ارشد مشاور راه گستراندیشان، تهران، ایران
علیرضا رستمی مهر - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه علم و صنعت، کارشناس مشاور راه گستراندیشان، تهران، ایران

از آنجایی که شبکه راه های ملی توسعه فراوانی یافته است و روسازی بسیاری از راه های کشور تحت شرایط اقلیمیمختلف در معرض خرابی قرار دارند، توجه به موضوع تعمیر و نگهداری این زیرساخت های حیاتی، موضوع مهمیخواهد بود که در صورت عدم اقدام به موقع، هزینه های قابل ملاحظه ای را تحمیل خواهد کرد. در روشهای متداولبهسازی روسازی که بیشتر بر روی لایه آسفالتی تمرکز میشود، ممکن است عامل خرابی همچنان باقی مانده و در زمانکوتاهی روسازی به حالت اولیه باز گردد. جایگزینی روسازی موجود با مصالح جدید نیز علاوه بر هزینه بالا، همه سالهمقدار زیادی خرده آسفالت تولید میکند که برای محیط زیست مشکل آفرین است. اخیرا در صنعت حمل و نقل،بازیافت روسازی آسفالتی به یک راه حل متداول برای بهسازی روسازی تبدیل شده است و علاقه رو به رشدی دراستفاده از مصالح بازیافتی در راهسازی به وجود آمده است. امروزه در بسیاری از کشورها توجه ویژهای به موضوعتوسعه پایدار میشود و همه ساله میلیون ها تن مصالح روسازی آسفالتی را تراشیده و مجددا در ساخت راه مورد استفادهقرار می دهند. در این مقاله بهسازی روسازی محور خلخال- اسالم مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعات روش جایگزینی مصالح روسازی با مصالح جدید و روش بازیافت روسازی انعطاف پذیر موجود با سیمان به عنوان لایه اساس،ارزیابی شده و نتایج مطالعات نشان داد استفاده از گزینه بازیافت سرد روسازی با استفاده از سیمان علاوه بر سهولت دراجرا، کاهش زمان ساخت و کاهش آلودگی های زیست محیطی، موجب 20 % صرفه جویی در هزینه اجرا خواهد شد.

بازیافت سرد درجا، بازیافت تمام عمق، بازیافت، تعمیر روسازی