احمد امین - دکترای زبان و ادبیات فارسی ،دانشکده علوم انسانی، دانشگاه شهرکرد،ایران
اعظم پوینده پور - عضو هیات علمی دانشگاه پیام نوردانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی ،دانشگاه شهرکرد

سید احمد مشهور به ادیب پیشاوری در حدود نیمه دوم قرن سیزدهم هجری در پیشاور یکی از شهرهای معروف پاکستان دیده به جهان گشود .هنوز چند سالی از تولد ادیب نگذشته بود که نظامیان انگلیس دست به اشغال پیشاور زدند ادیب بههمراه پدر و بستگان خود در این جنگ شرکت کرد و کوشید زادگاه خویش را از تصرف بیگانگان بیرون آورد اما متاسفانه در این نبرد پدر، عموها و اغلب بستگان ادیب به قتل رسیدند . از این رو ادیب بنا بر پیشنهاد مادر پیشاور را ترکگفت و مدتی در شهرهای افغانستان و خراسان به تحصیل علوم معقول و منقول پرداخت و در اغلب علوم سرآمد عصر خود گردید .وی در سال 1011 ق به تهران هجرت کرد و تا پایان عمر در این شهر اقامت داشت. ادیب از میان شعرای بزرگ پیشین بیش از همه به شیوه خاقانی در سرودن قصاید توجه نشان داده و برای رساندن پیام های خود زبانی شبیه زبانخاقانی را برگزیده است به استقبال بعضی قصاید خاقانی می رود و بعضی قصایدش را پیروی می کند و گاه به رقابت با خاقانی می پردازد و خود را از او برتر می شمرد . در این مقاله بر آن بوده ایم تا تا بازتاب شعر خاقانی کبیر در شعر ادیب را به نظاره بنشینیم

ادیب پیشاوری، خاقانی، شعر