بیتاسادات سیدالنگی - دانشجوی کارشناسی گروه تکثیر و پرورش آبزیان، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
محمد سوداگر - دانشیار گروه تکثیر و پرورش آبزیان، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
حمیده ذکریایی - دانشآموخته کارشناسی ارشد گروه تکثیر و پرورش آبزیان، دانشکده شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

بسیاری از آفتکشها مثل آفتکش دیازینون پس از استفاده در کشاورزی به اکوسیستمهای آبی راه پیدا میکنند و از آن به بعد، به عنوان آلایندههای زیست محیطی ایفای نقش میکنند. یکی از مشکلات زیست محیطی اخیر، وجود ترکیبات سمی، مقاوم و بالقوه سرطانزا درپساب و بافت ماهیان مزارع پرورش ماهیان میباشد، از جمله این ترکیبات میتوان به مالاشیت سبز اشاره کرد. این مواد پس از ورود به محیط به کندی تجزیه شده و سبب ایجاد اثرات احتمالی مخربی در بدن آبزیان میگردند. علاوه بر این، از آنجایی که بسیاری از آبزیان جزو زنجیره اصلی غذای اسانها محسوب میگردند، احتمال انتقال این ترکیبات مضر به زنجیره غذایی بالاتر افزایش مییابد. لذا هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثرات برخی از سموم و موادضدعفونی کننده در آبزیپروری میباشد

دیازینون، مالاشیت سبز، مواد ضدعفونی کننده