رشیده وطن خواه - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مدیریت فرهنگی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
عبدالرضا سبحانی - عضو هیات علمی واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
علی پالیزبان - عضو هیات علمی واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

یکی از پدیده های جدیدی که بر اثر ادغام فناوری های مختلف ارتباطی در سالهای اخیر شکل گرفته، شبکه هایاجتماعی مجازی است. اگر چه این شبکه ها به کانونی برای ابراز و به اشتراک گذاری علاقه مندی های نوجوانان تبدیل شده انداما خود باعث شکل گیری آسیب های نوپدید و ناشی از اینترنت و فضای مجازی شده اند که خود زمینه ساز بروز آسیب هایاجتماعی و ناسازگاری های روانی و اجتماعی زیادی برای نوجوانان شده است و با توجه به رشد و افزایش دامنه آسیب هایاحتمالی برای نوجوانان، امروزه توجه بسیاری از صاحبنظران و کارشناسان در عرصه های مختلف اجتماعی و فرهنگی به اینحوزه جلب شده است. هدف از پژوهش حاضر سنجش میزان خودپنداره وتاثیر آن بر استفاده از شبکه های اجتماعی بود. گروهنمونه شامل 183 نفر از دانشآموزان دختر مدرسه روشنگر بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برایجمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های محقق ساخته شبکه های اجتماعی، خودپنداره، خودکنترلی و مصاحبه با والدین و معلماندانش آموزان استفاده شد. در این پژوهش برای تحلیل و آزمون فرضیه های پژوهش از آزمون رگرسیون چند متغیره استفاده شد.نتایج حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان داد که خودپنداره میزان یازده درصد از چگونگی استفاده از شبکه های راپیش بینی می کند. نتایج حاصل از مصاحبه های انجام شده نیز نشان میدهد که اگر چه خودپنداره در پیش بینی استفاده ازشبکه های اجتماعی نقش دارند اما هنوز بسیاری از دانش آموزان تعریف واقعی از خود و محیط پیرامونشان ندارند و در تبییناستفاده از شبکه های اجتماعی باید دنبال عوامل دیگر بود.

شبکه های اجتماعی، خودپنداره، خود، نوجوانی