سعیده ناطقی - دانشجوی دکتری بیابانزدایی دانشگاه هرمزگان
احمد نوحه گر - استاد دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران
امیر هوشنگ احسانی - دانشیار دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران
ام البنین بذرافشان - استادیار دانشکده منایع طبیعی دانشگاه هرمزگان

طبقه بندی کاربری اراضی با استفاده از تصاویر سنجش از دور یکی از مهمترین کاربردهای سنجش از دور است و بسیاری از الگوریتم ها برای این منظور توسعه یافته اند. هدف از انجام این مطالعه مقایسه میزان کارایی سه روش رایج طبقه بندی نظارت شده داده های ماهوارهای(روش حداقل فاصله از میانگین، روش حداکثر احتمال و روش ماشین بردار پشتیبان) در تشخیص کاربری های جزیره قشم می باشد. بدین منظور 160 نمونه تعلیمی از نقاط مختلف منطقه با ترکیب همگن جمع آوری و مختصات آنها بوسیله دستگاه GPS ثبت و به محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی منتقل شد. داده ماهواره ای شامل تصویر ماهواره لندست 8 سنجده OLI مربوط به سال 2014 بود. پس از انجام تصحیحات اتمسفری توسط الگوریتم FLAASH داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند و میزان کارایی هریک از روش های طبقه بندی با محاسبه دو شاخص صحت کلی (Overall Accuracy)و ضریب کاپا ( Kappa Coefficient) بررسی گردید. نتایج نشان دادند که در بین روش های به کار برده شده روش ماشین بردار پشتیبان (Support Vector Machines) با صحت کلی 100 درصد و ضریب کاپای 1 بیشترین میزان دقت و روش حداقل فاصله از میانگین (Minimum Distance) با صحت کلی 96/46 و ضریب کاپا 0/94 کمترین میزان دقت را در طبقه بندی منطقه مورد مطالعه داشت.

ماشین بردار، حداقل فاصله از میانگین، حداکثر احتمال، لندست، جزیره قشم