سیدعباس شکرویی - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی ، دانشگاه تهران

امروزه تغییر و نوآوری یکی از ابزارهای مهم و ضروری برای هر نظام سازمانی زنده و پویا م یباشد؛ و طبیعتا0 آموزش وپرورش بیش از سازمانهای دیگر درزم ینه ی پرورش خلاقیت و ابتکار نوآفرینی مسیولیت دارد. چراکه زیربنای اصلی شخصیتها و دیگر ماهیتها یافراد را به وجود میآورد و بنابراین اگر نهاد آموزشوپرورش در این راه کوشش و جدیت متعارف را به عمل آورد توقع و انتظار نوآوری در جامعه سهلتر خواهد بود. مضافا0 اینکه تحولات اجتماعی و فرهنگی، علمی و ... نیز در مردم که مخاطبان برنامه ها ی آموزش وپرورش هستند، انتظارات و خواستههای جدید را به وجود میآورد و این امر بهنوبه خود باعث ایجاد ضرورت تغییر و تحول در برنامه ری زیها یآموزشی میگردد. هدف اساسی آموزشوپرورش بار آوردن افراد یاست که بتوانند دستبهکارهای خلاق و تازه بزنند نه اینکه فقط به تکرار کارهای گذشتگان بپردازند، داشتن دانشآموزان خلاق و نوآور نیازمند داشتن آموزشوپرورشی خلاق و نوآور است ، بنابراین در این مقاله سعی شده است، با ارایه تعاریفی از خلاقیت ، نهادینه کردن خلاقیت در سازمان های آموزشی مورد بررسی و مطالعه قرار گیرد و پیشنهادهایی در این زمینه ارایه شود.

آموزش و پرورش، نهادینه سازی خلاقیت، نظام تعلیم و تربیت خلاق