حسین گرجی - کارشناس ارشد زبان عربی، آموزش و پرورش
امید کریمی - کارشناس ارشد زبان انگلیسی، آموزش و پرورش
مرتضی عبدالهی - مربی، دانشجوی دکترای ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نور
قاسم گرجی - مربی، کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، پیام نور

میزان وامگیری زبان های دنیا نسبت به هم، با توجه به درجه ی پویایی آنها، متغیر است. کاربرد واژگان مشترک میان زبانها، نشان از اینبهره گیری دوسویه دارد. گویش های محاوره ای، و زبان هایی که جزء زبان های زنده ی دنیا نیستند، از این تعامل لفظی، به حاشیه رفته، و به تدریجبه فراموشی می گرایند. امروزه، زبان عربی و انگلیسی، جزء زبانهای زنده ی دنیاست که بواسطه ی پیشرفت های تکنولوژی، اکتشافات علمی واشاعه ی باورهای دینی میان ملت های مختلف، دارای اشتراکات واژگانی و معنایی هستند. یکی از شاخصه های بارز نفوذ این واژگان بین زبانها،جنبه ی سیا سی دارد که دولتمردان، با ت سخیر سرزمینهای جدید، آیین و مبلغان خود را به این بلاد، - به جبر یا اختیار- تزریق می کردند. دراین سیر، واژگان رایجی میان دو زبان نفوذ یافته، و بطور نامح سوس به زبان و ادبیات کشور مهمان رخنه پیدا می کرد. این تحقیق، به برر سیپاره ای از صامت ها و الفاظی می پردازد، که در طی تاریخ، با نفوذ اسلام و دانشمندان اسلامی به مناطق اروپایی و مغرب زمین راه یافته، و بصورتتاثیر و تاثر دوسویه، جزیی از واژگان کاربردی دو طرف نمایان شده اند.

واژه های وارداتی، تمدن، فرهنگ، ادبیات