بهمن طهماسی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
سیروس حجت شمامی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

در دنیای کنونی با توجه به تحولات تکنولوژی و تغییرات سبک زندگی و افزایش مسافرت ها، محیط زیست به ویژه محیط زیست نقاط روستایی با تخریب و بحران روبه رو است. بنابراین با توجه به این شرایط حفاظت از محیط زیست، امری مسلم و انکار ناپذیر است. هدف این مقاله بررسی اثرات گردشگری بر ناپایداری محیط زیست سکونتگاه های روستایی شهرستان رودبار است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر روش انجام، توصیفی- تحلیلی است. در این تحقیق جامعه آماری، 20 نقطه روستایی شهرستان رودبار با 1913 خانوار جمعیت بوده است. براساس فرمول کوکران اصلاح شده، تعداد نمونه ها 230تعیین شد و پس از سنجش روایی و پایایی( ضریب آلفای 0.758) پرسشنامه در میان خانوارهای روستاهای نمونه توزیع و تکمیل شد. به منظور دستیابی به اطلاعات مورد نیاز جهت سنجش متغیرهای مورد تحقیق، از روش های پیمایشی و اسنادی بهره گرفته شده و برای بررسی و تجزیه و تحلیل اطلاعات و داده ها، از آزمون رگرسیون گام به گام و آزمون آماری خی دو(x2) در نرم افزارهای Excelو Spss استفاده شده است. یافته ها نشان می دهد که با اطمینان 95 درصد گردشگری موجب تخریب و ناپایداری محیط زیست سکونتگاه های روستایی شده است، همچنین گردشگری در سکونتگاه های روستایی تغییر کاربری اراضی، آلودگی منابع آب، از بین رفتن زیستگاه های حیوانات و گیاهان، تخریب اکوسیستم ها، آلودگی خاک، نابودی مراتع و تخریب جنگل را موجب گردیده است. نهایت، با توجه به نتیجه پژوهش پیشنهادات کاربردی ارایه شده است.

گردشگری، محیط زیست، گردشگری روستایی، سکونتگاه های روستایی، شهرستان رودبار