محمدرضا خوشروان آذر - استاددانشگاه تبریز، گروه مهندسی مکانیک، 51666 تبریز
سینا اصفهانی پور - کارشناس ارشددانشگاه تبریز، گروه مهندسی مکانیک، 51666 تبریز
ناصر عباسی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه تبریز، گروه مهندسی مکانیک، 51666 تبریز

با توجه به اهمیت اتصالات چسبی در صنایع جهت کاهش وزن سازه های مختلف در صنایعی همچون هوافضا و خودرو سازی، تحقیق و بررسی در این زمینه بسیار مورد توجه محققین قرار گرفته است. در این تحقیق شکست در مد یک شکست برای قطعه آلومینیمی متصل به کامپوزیت بررسی شد. جهت رسیدن به این مهم نمونه های دو سر طره ای ساخته شد. این آزمایش در دو حالت مورد بررسی قرار گرفت. در حالت اول اتصال بین آلومینیم و کامپوزیت بدون حضور نانو ذره انجام گرفت و جهت محاسبه نرخ رهایی انرژی کرنشی از روش تیوری اصلاح شده تیرها و روش نرمی استفاده شد. به علاوه برای شبیه سازی آزمایش فوق از یک مدل اجزای محدود سه بعدی و دوبعدی در نرم افزار آباکوس استفاده شده تا بتوان از نتایج به دست آمده در تفسیر بهتر فرآیند شکست و مقایسه با نتایج تجربی استفاده کرد. در حالت دوم این اتصال با حضور نانوذرات سیلیکا در چسب اپوکسی مورد بررسی قرار گرفت و نرخ رهایی انرژی کرنشی توسط تیوری تیرها محاسبه و نتایج آن با حالت اول مقایسه گردید. بررسی نتایج به دست آمده نشان داد که در حالت دوم به دلیل تاثیر حضور نانوذرات درون چسب اپوکسی، چقرمگی شکست نسبت حالت اول افزایش یافت.

مکانیک شکست- مواد کامپوزیتی- اتصالات چسبی- نرخ آزادسازی انرژی کرنشی- نانو سیلیکا