سعید شیخی - کارشناس ارشد برنامه ریزی درسی، گروه علوم تربیتی دانشگاه پیام نور، آبدانان، ایلام، ایران
نورالله پورسردار - کارشناس ارشد تحقیقات آموزشی، کارشناس ارشد تحقیقات آموزشی، دانشگاه جامع علمی کاربردی، آبدانان، ایلام،ایران
حشمت اله نظری - کارشناس ارشد تکنولوژی آموزشی

یکی از متداول ترین روش هایی که در بیشتر کشورها و از جمله ایران جهت تعیین میزان موفقیت یک استاد در رسیدن به اهداف آموزشی صورت میگیرد ارزشیابی اساتید است. میتوان گفت که ارزشیابی استادان به روش های گوناگون شامل ارزشیابی توسط دانشجویان، (معمول ترین روش)، همکاران و مدیران گروه ها، بررسی پرونده آموزش و... انجام میگردد. این مطالعه بدین منظور طراحی شد. در این مقاله سعی شده است به اهمیت و ضرورت ارزشیابی اساتید با تاکید بر دانشگاه های علوم پزشکی پرداخته شود. روش پژوهش حاضر توصیفی -تحلیلی است. مواد پژوهش شامل کلیه منابع (کتابها، مقالات، پایان نامه ها) مرتبط با موضوع مورد بررسی میباشد. نتایج این پژوهش نشان میدهد ارزشیابی از مهمترین پایه های ارتقاء کیفیت آموزش می باشد اساتید به عنوان یکی از ارکان اصلی نظام آموزش عالی بطور مستمر و به روشهای مختلف، از جمله توسط دانشجویان ارزشیابی میشوند. نظر به این که گروهی از اساتید، با ارزشیابی توسط دانشجویان ضعیف، موافق نیستند، اما نگرش منفی قابل توجهی در استادان نسبت به آگاهی وصداقت دانشجویان در تکمیل پرسشنامه وجود دارد. اولویت های ارزشیابی از نظرات استادان و دانشجویان متفاوت است. به نظر میرسد طراحی و انجام اقداماتی جهت بهبود نگرش استادان در مورد ارزشیابی آنان توسط دانشجویان و نزدیکتر نمودن دیدگاه های این دو گروه ضروری میباشد. استفاده از نظر دانشجویان درباره نحوه کار اساتید به عنوان یک بازخورد اقدام مفیدی است لیکن استفاده از این نظرها برای مقاصدی همچون استخدام، افزایش حقوق، ارتقاء و اخراج اساتید به تنهایی مفید نیست و اگر قرار است از این ارزشیابی برای تصمیم گیری شغلی استفاده شود، بهتر است از سایر روش های ارزشیابی بویژه روش هایی که تعیین کننده میزان یادگیری دانشجویان در نتیجه درس و آموزش استاد میباشد نیز بهره گرفت

ارزشیابی اساتید، اعضای هیات علمی، دانشگاه علوم پزشکی