آتنا کهزادیان - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
فیروزه کریمی - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
زهرا کلابی قره لو - دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

امروزه سهم روزافزون معابر سواره در ساختار شهرها، سبب گردیده که پیاده راه ها به گذرگاه های صرف بدل شوند. در این راستا افزایش قابلیت پیاده مداری با توجه به منافع محیط زیستی، اجتماعی-فرهنگی، اقتصادی، ادراک محیطی و ارتقاء ایمنیو امنیتی که دارد، به موضوعی کلیدی در مباحث شهرسازی تبدیل شده است. لذا درک شاخص های تاثیر گذار بر قابلیت پیاده مداری شهرها و محلات از اهمیت خاصی برخوردار گشته است. این مطالعه با هدف بررسی و تعیین شاخصه های موثر برقابلیت پیاده مداری محور پانزده خرداد شهر تهران را، با استفاده از تکنیک فرایند سلسله مراتبی (AHP (مورد سنجش و ارزیابی قرار می دهد و براساس میزان نقش و اهمیت، اولویت بندی شاخص ها را به سرانجام می رساند. در پایان. تحلیل یافتهها نشان می دهد که مهمترین ضعف عملکردی طرح ساماندهی محور پانزده خرداد، در ارتباط با شاخص های طراحی شهری می باشد، نقطه قوت طرح مذکور نیز درارتباط با شاخص های کالبدی فضایی می باشد.

پیاده مداری، تصمیم گیری چند معیاره، پانزده خرداد