میلاد جلیل پیران - نویسنده مسیول،کارشناس علوم تربیتی،دانشگاه فرهنگیان شهرکرد
نادر جلیل پیران - کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان شهرکرد
احمد ریسی شیخ ویسی - کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان شهرکرد
کیومرث خلیلی - کارشناسی علوم تربیتی دانشگاه فرهنگیان شهرکرد

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رویکرد زوج درمانی سیستمی- سازهگرا بر کاهش طرحواره ناسازگاری محرومیت عاطفی و روابط فرازناشویی در زوجهای آشفته انجام شد. طرح پژوهش، نیمه آزمایشی همراه با پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زوجهای آشفته مراجعه کننده به مراکز مشاوره و مددکاری شهر شهرکرد در سال 1394 بودند که از میان آنها 30 زوج به صورت نمونه گیری در دسترس و از طریق مصاحبه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش( 15 زوج) و در گروه کنترل( 15 زوج) گمارده شدند و پیش آزمون و پس آزمون پرسشنامه طرحواره یانگ ( SQ-SF ) و گرایش به روابط خارج از ازدواج بر روی آنها اجرا گردید. رویکرد زوج درمانی سیستمی- سازهگرا بر روی گروه آزمایش به مدت 10 جلسه 2 ساعته در هر هفته دو جلسه انجام شد؛ در حالی که بر روی گروه کنترل هیچ مداخلهای صورت نگرفت. یافته ها نشان داد که رویکرد زوج درمانی سیستمی- سازه گرا بر کاهش محرومیت عاطفی و روابط فرازناشویی در بین زوجهای آشفته اثربخش بوده است (p<0/001) با توجه به یافتههای به دست آمده از تجزیه و تحلیل دادهها میتوان نتیجه که رویکرد زوج درمانی سیستمی- سازهگرا بر کاهش طرحواره ناسازگاری محرومیت عاطفی و روابط فرازناشویی در زوج های آشفته اثرگذار می باشد.

رویکرد زوج درمانی سیستمی- سازه گرا، طرحواره ناسازگاری محرومیت عاطفی، روابط فرازناشویی