رسول یوسفی رامندی - عضو هیات علمی دانشگاه جامع امام حسین(علیه السلام)

در جهان پرشتاب و سرشار از تحول و رقابت امروزی آنچه موجبات توفیق را فراهم می آورد،بهره گیری از فرصت ها و رویارویی با چالش ها است. این امر ایجاب می کند هر سازمانی متناسب با ماموریت و منابع خود، استراتژی رقابتی مناسبی را انتخاب نموده و متناسب با آن از تمام ظرفیت های خود بهره گیرند.در این بین سرمایه انسانی، به عنوان یکی از مهم ترین منابع سازمان نقش بی بدیلی را ایفا میکند. به عبارت دیگر، آنچه که سبب تحقق مزیت رقابتی پایدار سازمانها می شود، نیروی انسانی با کیفیت، خلاق و پویاست و از این روست که به آن را کلید طلایی رقابت لقب داده اند. لذا باید تلاش مجدانه ای در جهت ایجاد شرایط مناسب برای بهره گیری از این سرمایه مهم نمود. توانمندسازی منابع انسانی راهکار اصلی سازمان ها درجهت بکارگیری منابع انسانی در راستای نیل به اهداف فردی و سازمانی است. این موضوع،یک رویه مدیریتی است از یک سو، سبب افزایش بهره وری کارکنان و استفاده بهینه از ظرفیت و توانایی آنها و از سو دیگر موجب ایجاد حس سرافرازی در بین آنان می شود. که نتیجه آن ایجاد یک رابطه برد– برد بین فرد و سازمان است. در این مقاله سعی شده است با استفاده از روش مطالعه چند موردی با رویکرد تحلیل محتوا و تجزیه تحلیل درون موردی ومیان موردی، مبحث توانمندسازی منابع انسانی در تقابل با استراتژی رقابتی سازمان با تاکید بر نوع شناسی مایلز و اسنو بررسی و ابعاد آن احصا گردد.

توانمندسازی منابع انسانی، استراتژی رقابتی، مطالعه چند موردی