علی کمالی - دانشجوی کارشناسی ارشد ،گرایش محیط زیست،کرسی یونسکو در بازیافت آب، دانشکده مهندسی شیمی، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران
محمدحسین صراف زاده - دانشیار دانشکده مهندسی شیمی، کرسی یونسکو در بازیافت آب، دانشکده مهندسی شیمی، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران
محمدرضا بیت الله پور - دانشجوی کارشناسی ارشد ،گرایش محیط زیست،کرسی یونسکو در بازیافت آب، دانشکده مهندسی شیمی، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران
نازگل رزاقی کاشانی - دانشجوی کارشناسی ارشد ،گرایش محیط زیست،کرسی یونسکو در بازیافت آب، دانشکده مهندسی شیمی، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران

با افزایش میانگین دمای کرهی زمین و بوجود آمدن تغییر اقلیم و همچنین مصرف بیرویهی آبهای زیرزمینی، جوامع امروزی با خطری بسیار اساسی و مهم به نام کمبود آب مواجه شدهاند. با این نوع مصرف و بدون دوراندیشی شاید دور از ذهن نخواهد بود که در آیندهای نه چندان دور شاهد اختلافات اجتماعی بر سرمنابع آبی باشیم. راهکارهای بسیاری برای مقابله با این مشکل ارایه شدهاند که شیرین سازی آب دریا به دلیل وجود مقادیر بسیار زیاد آب شور در سطح جهان به عنوان یکی از راهحلهای مقابله با بحران آب معرفی شده است. در این مقاله ابتدا به بررسی روشهای مهم و پرکاربرد در سطح جهان پرداخته و سپس با متمرکز شدن بر قارهی آسیا و آمریکا به فعالیتهای انجام گرفته در این دو قاره پرداخته شده است. بررسیهای صورت گرفته نشان میدهد که امتیازات بومی هر منطقه از نظر دسترسی به منابع انرژی مختلف نقش تعیینکنندهای در رواج فناوری و فرایندهای مختلف شیرین سازی آب در آن منطقه داشته است.

شیرین سازی آب دریا، بحران آب، منابع انرژی، آسیا، آمریکا