محمد رضا زربخش بحری - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن
زهرا شعاع حسنی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن
زیبا ظهیری سروری - مرکز تحقیقات بهداشت باروری ،دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی گیلان
فریده امیر السادات هفشجانی - دانشگاه آزاد اسلامی واحدتنکابن

مقدمه و هدف: پژوهشی حاضر با هدف بررسی اثر بخشی آموزشی مدیریت استرسی و آموزشی حل مساله بر کیفیت زندگی و امید به زندگی زنان نابارور اجرا گردید. مواد و روشی ها: پژوهشی از نوع آزمایشی و طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه ی آماری 400 نفر از زنان نابارور مراجعه کننده به مرکز ناباروری در شهر رشت بوده که به طور تصادفی 250 نفر از آنان انتخاب شده و کیفیت زندگی و امید به زندگی آنان مورد سنجش قرار گرفت. سپس 45 نفر از آن ها که کیفیت زندگی و امید به زندگی پایین تری داشتند به طور تصادفی ساده، در سه گروه 15 نفر، شامل دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل جایگزین شدند. گروههای آزمایشی هر کدام به مدت 10 جلسه ی 90 دقیقه ای به ترتیب تحت آموزشی مدیریت استرسی و حل مساله قرار گرفتند. پس از اتمام برنامه آموزشی آزمودنی ها بار دیگر مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافتهها: بین نمرات امید به زندگی و کیفیت زندگی گروه های آزمایشی با گروه کنترل تفاوت معناداری وجود داشت (P< 05/0)، در حالی که بین نمرات دو گروه آزمایشی تفاوت معناداری وجود نداشت(P> 05/0). بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهشی حاکی از اثربخشی آموزشی مدیریت استرسی و حل مساله بر امید به زندگی و کیفیت زندگی زنان نابارور می باشد. با توجه به کاهش کیفیت زندگی و امید به زندگی در زنان نابارور و موثر بودن مداخله روانی و آموزشی در بهبود این متغیرها، پیشنهاد می شود که برنامه های آموزشی به موازات درمان ناباروری برای این افراد در نظر گرفته شود.

آموزش مدیریت استرسی، آموزشی حل مساله، کیفیت زندگی، امید به زندگی، ناباروری