مهدی معین زاده - دانشجوی دکتری فلسفه علم، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
حمیدرضا آیت اللهی - استاد فلسفه،پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

ماهیت فهم که دغدغه اصلی گادامر بود، لاجرم وی را به سو ی توجه فهم وی ژه علومانسانی کرد. او هرچند در قول بهابتنای علومانسان ی بر فهم همدلانه پدی دارها بهجای تبیین علی آنها (که معمول علومطبیعی است) پیرو دیلتای بود، اما برآن بود که دیلتای هنوز مسحور اسطوره روش است. درحال یکه خود، روش را به پرسش میکشید و حقیقت را الزاما در چارچوب روش جستجو نمیکرد. همین امر سبب گردی دکه مدعای دیلتایی: هرمنوتیک بهمثابه شالوده علوم انسانی در عین حفظ اعتبار کل ی خود نزد گادامر، معنا و مدلولی یکسره متفاوت پیدا کند. زیباییشناسی آن چی زی است که گادامر بهویژه با ارایه تاویلی نو از نقد سوم کانت (نقد حکم ز یبای یشناسانه )،زیباییشناسی را اصل راهنمای علوم انسانی قلمداد میکند.

گادامر، هرمنوتیک، فلسفه علوم انسانی، زیباییشناسی، امتزاج افقها