محمد علی سمسارزاده - تهران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی و مهندسی ، بخش مهندسی شیمی، گروه مهندسی پلیمر
مهدی عبداللهی - تهران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی و مهندسی ، بخش مهندسی شیمی، گروه مهندسی پلیمر

پلیمر شدن رادیکالی انتقال اتم استیرن ومتیل متاکریلات در دمای 90 درجه سانتی گراد با نانو خاک رس و بدون آن (Cloisite 30B) با استفاده از تلومر پلی (وینیل استات)a- تری کلرومتیل دار به عنوان درشت آغازگر وکلرید مس و N.N.N.N.N-پنتامتیل دی اتیلن تری آمین به عنوان کاتالیزور انجام شده است. نتایج نشان می دهد پلیمر شدن مونومرهای مزبور با مشخصه زنده-کنترل شده پیش می رود. سرعت پلیمر شدن متیل متاکریلات درمجاورت خاک رس به طور قابل ملاحظه ای افزایش می یابد. این افزایش در سرعت پلیمر شدن به فعال ترشدن پیوند دو گانه مزدوج کربن-کربن مونومر متیل متاکریلات از راه برهم کنش میان گروه کربونیل مونومر متیل متاکریلات و بخش هیدروکسیل (Al-O-H) نانو خاک رس و نیز به اثر مثبت نانو خاک رس بر تعادل پویا میان درشت رادیکال های فعال و گونه های غیر فعال نسبت داده شده است. سرعت هموپلیمر شدن استیرن(مونومر غیر کویور دینه شونده با نانو خاک رس) در مجاورت خاک رس اندکی کاهش یافت. این کاهش سرعت پلیمر شدن به وارد شدن بخشی از دشت آغازگر بین لایه های خاک رس نسبت داده شده است جایی که مونومر استیرن کافی وجود ندارد تا با درشت آغازگر واکنش دهد. نتایج به دست آمده از پراش پرتوX میکروسکوپی الکترون عبوری و تجزیه گرما وزن سنجی با داده های سینتیکی کاملا مطابقت داشته است. نانو کامپوزیت پلی (وینیل استات)- قطعه -پلی استیرن دارای هر دو ساختار لایه های به هم چسبیده (ساختار غالب) و ورقه ای بودند،درحالی که ساختار غالب در نانو کامپوزیت پلی(وینیل استات)-قطعه-پلی (متیل متاکریلات) ساختار ورقه ای بود.

پلیمرشدن رادیکالی انتقال اتم درجا، متیل متاکریلات، پلی وینیل استات، نانو کامپوزیت ، سینتیک پلیمر شدن