زهرا داورپناه

انقلاب اسلامی ایران یکی از شگفت انگیزترین رویدادهای عصر ما بود که توجه جهانیان را به خود جلب کرد و تبعات فراوانی در عرصه های مختلف سیاسی ، اقتصادی، فکری و... به همراه داشت. از این رو مورد بررسی های مختلفی در داخل و خارج کشور قرار گرفته است. چنانکه میدانید در بسیاری ارزیابی های خارجی انقلاب و پیامد آن جمهوری اسلامی ایران ناهنجار و منفی دانسته میشود. علل متفاوتی را می توان برای این بدبینی برشمرد: برخی دول غربی نفوذ خود را بر ایران از دست داده اند و از منافع این سلطه محروم شده اند ،.هم چنین انقلاب ایران الهام بخش بسیاری اعتراضات و تحرکات ظلم ستیز بوده است و امثالهم. اما هنگامی که می بینیم برخی اندیشمندان شریف و آزدی خواهان انسان دوست نیز با ما هم دلی نمیکنند باید دلیل مخالفت ایشان را در مبانی فکری و فرهنگی جستجو کرد.برخی از آنان حکومت جمهوری اسلامی ایران را استبدادی تلقی کرده و برای ما آرزوی رهایی میکنند، گروهی هم که به محبوبیت اصل نظام در میان مردم اذعان دارند، مشکل مردم را درجهل دانسته و میکوشند با آگاهی دادن ایشان را از بلای خود خواسته برهانند.