محمد رهبر - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی مکانیک، دانشگاه گیلان، رشت
علی چایی بخش لنگرودی - استادیار، مهندسی مکانیک، دانشگاه گیلان، رشت

هدف از این مقاله، مقایسه ای بین روش های تجزیه حالت تجربی و تجزیه حالت تجربی دسته ای، جهت تشخیص عیب نابالانسی ماشین دوار می باشد. بر این اساس در این مقاله، جهت ایجاد عیب نابالانسی، یک دستگاه شبیه ساز عیب ماشین دوار ساخته شده است. سپس با استفاده از روش های تجزیه حالت تجربی و تجزیه حالت تجربی دست های و ماشین بردار پشتیبان بهینه شده با الگوریتم بهینه سازی تجمع ذرات، به طبقه بندی کلاس سالم از نابالانسی پرداخته شده است. نتایج حاصل نشان داد که روش تجزیه حالت تجربی دسته ای، درصد موفقیت بالاتری در تفکیک کلاس سالم از نابالانسی نسبت به روش تجزیه حالت تجربی دارد. همچنین ماشین بردار پشتیبان بهینه نسبت به حالت ماشین بردار پشتیبان با پارامترهای پیش فرض، بسیار بهتر عمل میکند.

پردازش سیگنال ، تجزیه حالت تجربی ، ماشین بردار پشتیبان ، نابالانسی ، ماشین دوار