جابر محمودی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازههای آبی، دانشگاه شهید باهنر کرمان
فایزه یزدی - کارشناس ارشد مهندسی عمران – سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد

نگهداری صحیح از بتن پس از جاگذاری و پرداخت بتن، یکی از عوامل تاثیرگذار در افزایش و بهبود کیفیت نهایی بتن است. تابش نور خورشید، بالا بودن دمای محیط، بالا بودن تبخیر از سطح و رطوبت نسبی پایین در بخشهایی ازاستان کرمان باعث تبخیر سریع آب بتن و نهایتا ایجاد انقباض و ترک در بتن تازه میشود. یکی از اختراعات مهم در تکنولوژی بتن، مواد شیمیایی عملآوری بتن میباشند که اثرات مطلوبی بر مقاومت فشاری بتن داشته و شرایط عملآوریمناسبی را برای بتن فراهم میآورند. در این تحقیق، برخی از مواد شیمیایی عملآور بتن که اخیرا بمنظور فراهم کردن و تسهیل شرایط عملآوری مناسب در تولیدات بتنی مورد استفاده قرار گرفته است، از نظر اثرات آنها بر مقاومت فشاری نمونههای بتنی، مورد مطالعه و تحقیق قرار گرفته و نتایج با نمونههای عملآوری شده در شرایط آزمایشگاهی و نیز نمونه-های عملآوری شده با گونی کنفی مرطوب که در شرایط یکسان تولید شدهاند، مقایسه گردیده است. نتایج نشان میدهد که مواد شیمیایی عملآور بتن، بطور متوسط حدود 2% تا 7%، مقاومت فشاری 7 روزه بتن را افزایش داده اما در سن 28روزه، مقدار متوسط 1% تا 11 %، مقاومت فشاری بتن کاهش داشته است. درحالیکه، نمونه عملآوری شده توسط گونی کنفی مرطوب، بطور متوسط 8% و نمونه عملآوری شده در محیط آزمایشگاه و داخل حوضچه عملآوری بتن در شرایط استاندارد، در حدود 12 %، مقاومت 28 روزه بتن را افزایش داده است

عملآوری بتن، مواد عملآور، مقاومت فشاری، مواد افزودنی، طرح اختلاط بتن