محمدتقی خوشرو - کارشناس ارشد مهندسی معماری، دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایران

انسان موجودی است اجتماعی که رشد مطلوب شخصیتی و روانی او از ارتباط متقابل و تعاملات اجتماعی با دیگران حاصل می گردد. تحقیقات نشان داده عرصه های عمومی در فضاهای باز و بسته در سطح مسکن و محیط های مسکونی، و یا در سطح محله های شهری، می تواند نقش مهمی در حیات جمعی و بروز تعاملات اجتماعی داشته باشند. هدف از این تحقیق بررسی و شناسایی تاثیرات تعاملات اجتماعی در آپارتمان ها و محیط های مسکونی می باشد. و در این تحقیق، از روش توصیفی- تحلیلی، با بهره گیری از منابع کتابخانه ای اعم از کتاب و مقاله استفاده شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که تعاملات اجتماعی در محیط های مسکونی علاوه بر افزایش دوستی و پیوند اجتماعی و همبستگی جمعی افراد می تواند در افزایش حس مسیولیت و مشارکت افراد تدثیر خوبی داشته باشد و این امر می تواند بر رضایتمندی ساکنان از محل سکونت و محل تاثیرگذار باشد و این رضایتمندی، در کیفیت زندگی ساکنان تاثیر به سزایی دارد.

تعاملات اجتماعی، مسکن و محیط های مسکونی، رضایتمندی، کیفیت زندگی