سحر نوذرپورشمی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شوشتر، گروه معماری، ایران، شوشتر
مجیر جلیلیان - مربی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شوشتر، گروه معماری، ایران، شوشتر

صنایع دستی را به واسطه نمود دادن فرهنگ، ذوق و ویژگی های یک منطقه در خود، می توان به عنوان هویت یک منطقه دانست، امروزه با ظهور صنایع ماشینی، دنیای مدرن و همچنین افزایش جمعیت، استفاده از این عناصر که در تعداد محدود و به کمک دست تولید می شوند، محدود به تزیینات و استفاده اهیی به غیر از رفع نیاز شده است. توسعه صنعت گردشگری در یک منطقه نیازمند وجود پتانسیل ها و زمینه هایی در منطقه است تا بتوان از اثرات مثبت آنها استفاده کرده و با توسعه این صنعت به ارتقاء و حفظ پتانسیل های یک منطقه کمک نمود، لذا با توجه به اهداف و اثرات مشترکی که صنایع دستی و صنعت گردشگری دارند، مانند ارتقاء فرهنگ، توسعه اقتصادی و اجتماعی از قبیل اشتغال زایی و سایر، و همچنین با توجه به اینکه صنایع دستی خود به عنوان عاملی برای جذب گردشگر می باشد، می توان از صنایع دستی و توسعه آن در منطقه ای که دارای پتانسیل های لازم است به عنوان عامل جذب گردشگر و توسعه گردشگری استفاده نمود. لذا در این مقاله، با بررسی ویژگی های گردشگری و امکانات توسعه آن در یک منطقه و همچنین بررسی ویژگی های صنایع دستی و امکانات استفاده از آن در ایجاد بسترهای جذب توریست، به بررسی ارتباط ارتقاء گردشگری از طریق توسعه صنایع دستی در یک منطقه و ارایه نتیجه گیری در این رابطه پرداخته شده است.

صنایع دستی، گردشگری، هویت، فرهنگ، توسعه اقتصادی