سیدسجاد احمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه معماری، واحد علوم و تحقیقات فارس، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران
علیرضا دانش پور - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، گروه معماری، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی، مرودشت، ایران

همگان بر این اصل مغتنم معتقدند که رفع نیاز های انسان بر اساس زندگی جمعی استوار شده است، در این راستا، ارتباطات جمعیپیشرفت های بشری را سریعتر نموده و محیط را کاملا در حیطه تسلط انسان قرار داده است. در این بین تعاملات اجتماعی و فرهنگی در هرجامعه ای جز یکی از اساسی ترین نیاز های مردم در ادوار مختلف زندگی است دراینبین باید عنوان داشت که هویت ملی در فضای تنوعقومی و مرزبندی های اجتماعی ایران به عنوان یک عامل موثر درانسجام ملی قابل توجه است. انسجام ملی برای پایدار ماندن اجتماع یک نیاز وضرورت اساسی است که همواره باید مورد توجه جدی قرار گیرد. بدیسنان باید توجه داشت که با وجود تنوع قومی در کشور ایران این اتحاد درسایه ایجاد تعاملات همه جانبه بین اقوام میسر خواهد بود. همبستگی ملی یکی از مهمترین عوامل حیات دولت های کنونی است که به واسطهآن هویت هر ملت تکوین یافته و بقا و تداوم آن در طول زمان میسر می شود. از سوی دیگر، وجود قومیت ها به عنوان قسمی از خرده فرهنگ ها،یکی از واقعیت های غیر قابل انکاری است که در بطن خود و در صورت بی توجهی به آن، خطر بالقوه ای برای همبستگی ملی است . پژوهشحاضر با اتخاذ رویکردی توصیفی و تبیینی، بدون اینکه داعیه نظریه پردازی در خصوص چگونگی رابطه دولت اسالمی و پدیده اقلیت های قومیرا داشته باشد، کوشش کرد تا ضمن شناخت موقعیت فعلی اقوام ایرانی و علل وقوع مناقشات قومی، راهکارهای عملی و مناسبی را برای ایجادوفاق بین اقوام مختلف ایران و تحقق همبستگی ملی در شرایط کنونی، ارایه کند. در یک جمعبندی کلی می توان گفت که قوام همبستگیملی در ایران از یکسو متکی به مناسبات دولت ملی ( نظام جمهوری اسالمی ایران) با اقوام مختلف کشور و از سوی دیگر متکی به کم و کیفروابط اقوام درون ایران با یکدیگر است.

اقوام ایرانی، همبستگی ملی، تعاملات بین اقوام ایرانی